-
1 ocal|ić
pf — ocal|ać impf Ⅰ vt to rescue- ocalić miasto od zniszczenia to rescue a city from destruction- ocalić własną godność/reputację to salvage one’s dignity/reputation- ocalić kogoś od śmierci to save sb’s life- ocalić coś od zapomnienia to preserve sth for posterityⅡ ocalić się — ocalać się to survive- ocalić się z pożaru/z wojny to survive a fire/war- ocalić się cudem to have a narrow escapeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ocal|ić
См. также в других словарях:
ocalać się – ocalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ratować się, bronić się przed unicestwieniem, zagładą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwa razy ocalał się ryzykownymi działaniami. Cudem ocalić się z pogromu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ocalić — dk VIa, ocalićlę, ocalićlisz, ocal, ocalićlił, ocalićlony ocalać ndk I, ocalićam, ocalićasz, ocalićają, ocalićaj, ocalićał, ocalićany «wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości» Ocalać … Słownik języka polskiego
uratować — dk IV, uratowaćtuję, uratowaćtujesz, uratowaćtuj, uratowaćował, uratowaćowany «ocalić, uchronić kogoś od nieszczęścia, śmierci, zguby; uchronić coś od zniszczenia, ruiny» Uratować komuś życie, zdrowie. Uratować kogoś od śmierci, od nieszczęścia.… … Słownik języka polskiego
chwała — 1. podn. Bóg kogoś wziął, wezwał, powołał, przyjął itp. do swojej chwały «ktoś umarł»: (...) ci, wreszcie, którym los pozwolił cudem ocalić życie i wrócić do kraju, niech modlą się do Boga, by przyjął ich kiedyś do swej chwały. T. Michałowska,… … Słownik frazeologiczny
